- mədhiyyə
- ə. bax: mədhnamə (1-ci mənada)
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mədhiyyə — is. <ər.> ədəb. Birini mədh etmək, tərifləmək məqsədilə yazılmış şeir; mədhnamə, mədh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mədhiyyəçi — bax məddah … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mədhiyyəçilik — is. bax məddahlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məddah — ə. 1) tərifləyən, mədh edən; 2) mədhiyyə yazan; mədhiyyəçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
midhətsəra — ə. və f. tərifləyən, məddah, mədhiyyəçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mədayeh — ə. «mədih(ə)» c. t. 1) təriflənmə, tərif etmə; 2) mədhiyyənin bir növü, tərifləmə şeiri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənaqib — ə. «mənqəbə» c. 1) tərifə layiq sifətlər, tərifə layiq xidmətlər; fəzilətlər, məziyyətlər; 2) mədhiyyələr … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
himn — <yun.> 1. Dövlət və ya sinfi birlik rəmzi kimi qəbul olunmuş təntənəli mahnı. 2. Təntənəli mədhiyyə, birinin və ya bir hadisənin şərəfinə ifa edilən təntənəli musiqi əsəri. İllərlə babalar düşmədi atdan; Zamanla bu sayaq üz üzə durduq;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müxalifətçi — is. və sif. 1. Müxalifət edən, qarşı duran, zidd çıxan, əks gedən. Mövhumat, mərsiyə və mədhiyyə ədəbiyyatına qarşı düzələn müxalifətçi qrupların fikrini nəşr edən şairlər öz şeirlərində mühiti tənqid etməyə başlayırlar. M. S. O.. 2. Müxalifətdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mədh — is. <ər.> 1. Həddindən artıq şişirdilmiş tərif; tərifləmə, vəsf. Nemət əl çəkmədi, ondan üz döndərən xanımı izləyə izləyə . . mədhində davam etdi. Ç.. Mədh etmək (eləmək, qılmaq) – tərifləmək, vəsf etmək. Mədh etdiyim çinar boyundur sənin.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti